Ο Νίκος Σιδέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952 και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές (ειδικότητα Ψυχιατρικής, Ιστορία και Νευροψυχολογία-Νευρογλωσσολογία). Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και διδάσκων ψυχαναλυτής, μέλος της Ψυχαναλυτικής Σχολής του Στρασβούργου (E.P.S.) και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ψυχανάλυσης (FEDEPSY). Εργάζεται στην Αθήνα ως ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και οικογενειακός θεραπευτής. Είναι Επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας και Προσωπικής Ανάπτυξης Γαληνός. Έχει διδάξει στο Τμήμα Ψυχιατρικής του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Στο Κολλέγιο Αθηνών και στο Deree College, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το μάθημα «Εικαστική Δημιουργία και Φαντασίωση του Καλλιτέχνη: Η περίπτωση του Ερωτισμού», στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. το μάθημα «Αρχιτεκτονική και Ψυχανάλυση», καθώς και στο ΠΜΣ «Εφαρμοσμένη Ψυχολογία στην Εκπαίδευση» του Ε.Κ.Π.Α. το μάθημα «Ψυχολογία του Εκπαιδευτικού: Βιωματικό Εργαστήριο». Έχει εκδώσει, στις Εκδόσεις Καστανιώτη, τις ποιητικές συλλογές Γκο (1983), Περίπλους ή Ανατροπή των ονομάτων (1990) και Τρυφερός κωπηλάτης (2000), τη μελέτη Η εσωτερική διγλωσσία (1995), το δοκίμιο Και όμως μιλάνε – Έφηβος λόγος (1999), καθώς και τα μυθιστορήματα Ερωτικό τραγούδι (1998) και Η μπαλάντα της σκόνης (2003).
Στις Εκδόσεις Futura τη μελέτη Αρχιτεκτονική και Ψυχανάλυση: Φαντασίωση και Κατασκευή (2006) η οποία κυκλοφορεί επίσης στα αγγλικά Architecture and Psychoanalysis: Fantasy and Construction (Kindle Edition, 2013).
Στις εκδόσεις Opportuna τη μελέτη Ο Φρόυντ κρυπτο-κόκκινος; Ιστορία, Θεωρία, Φαντασίωση και το δοκίμιο Οικογένεια και νέες μορφές γονεϊκότητας (2010).
Στις εκδόσεις Ashgate, στον συλλογικό τόμο Architecture and the Unconscious με επιμέλεια των John Shannon Hendrix και Lorens Eyan Holm (2016) το δοκίμιο Architecture and the Unconscious: Fantasy, Construction, and the Dual Spatiality.
Στις Εκδόσεις Μεταίχμιο την ποιητική συλλογή Η τέχνη του κόκκου (2011), το μυθιστόρημα Ένα τραγούδι για τον Ορφέα (2011) και τα δοκίμια Όπως ειπώθηκαν εκεί και ακούστηκαν — Μυστικά και αλήθειες από το ντιβάνι του ψυχαναλυτή (2008), Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν! (2009), Δεν παίζεις μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι! Ήθος και τέχνη της ανθρώπινης σχέσης (2010), Ο ερωτισμός στην τέχνη, εικαστικές φαντασιώσεις (2010), Μιλώ για την κρίση με το παιδί. Εμπιστευτική επιστολή σε μεγάλους που σκέφτονται (2013), Το κατά Διαβόλου ευαγγέλιο — Πολιτική Ψυχολογία της κρίσης (2014), Bullying: Και όμως νικιέται! (2015), Απώλεια – Πένθος – Κατάθλιψη: Πάθος και Λύτρωση (2020).
Στις Εκδόσεις Εύμαρος το παραμύθι-νουβέλα Τα κοκορωνάκια κοσμοκατακτητές. Μία πανδημία μεγαλομανίας και το άδοξο τέλος της (2021) και το παιδικό αφήγημα Δίχως φάλτσα η μουσική ακούγεται καλύτερα (2022).
Στις εκδόσεις Αρμός την ποιητική συλλογή Αηδόνι ερείπια και άλλα ποιήματα (2022) και το δοκίμιο Πώς το παιδί μαθαίνει να ζητά λαβαίνοντας υπόψη και τον άλλον (2022).
(Πηγή: "Εκδόσεις Αρμός", 2022)
