Ο Γρηγόρης Νικηφ. Κοσσυβάκης (1947) γεννήθηκε και ενηλικιώθηκε στην Αθήνα, όπου και εισήχθη στη Νομική Σχολή το έτος 1966. Στην περίοδο της δικτατορίας (1967-1974), συνέβαλε ενεργά στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα, με ιδιαίτερο ρόλο στις ιστορικές καταλήψεις της Νομικής (Φεβρουάριος 1973) και του Πολυτεχνείου (Νοέμβριος 1973). Για τις δράσεις του αυτές συνελήφθη κατ’ επανάληψη από την Γενική Ασφάλεια, αλλά και βασανίσθηκε στη Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΑΤ-ΕΣΑ). Συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο με τους πλέον επικίνδυνους για το δικτατορικό καθεστώς φοιτητές και στερήθηκε το πτυχίο του επί τρία έτη. Υπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία του στη Μακεδονία κατά την περίοδο της γενικής επιστρατεύσεως, ένεκα της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο (1974), οπότε και τιμήθηκε με εύφημο μνεία για τις εξαιρετικές υπηρεσίες του προς το στράτευμα.Από το 1976 και μέχρι το 2022 υπήρξε μάχιμος Δικηγόρος Αθηνών παρ’ Αρείω Πάγω με ειδίκευση στο Εργατικό Δίκαιο, προάγοντας με συνέπεια μείζονος σημασίας ομαδικές διεκδικήσεις εργαζομένων πανελληνίως.
Ως απόγονος της ιστορικής «φάρας» των Κοσσυβακαίων από την ορεινή Άρτα, με πολλαπλές δράσεις και θυσίες υπέρ Πατρίδος, διακατέχονταν ανέκαθεν από διάθεση και συναισθήματα πατριωτικής προσφοράς, θεωρώντας ότι η προγονική ιστορική και πολιτισμική κληρονομιά μας, οι αρχές και οι αξίες του διαχρονικού Ελληνισμού, συνιστούν αγαθά μείζονος πολυτιμότητος και η διαφύλαξη και ανάδειξή τους αποτελούν θεμελιώδη καθήκοντα των σύγχρονων Ελλήνων και Ελληνίδων.
Έχει συγγράψει τα βιβλία: «Ιδού οι Τούρκοι» (εκδ. Άγκυρα, 2007 και εκδ. Κάδμος, 2011), που διανύει την 5η έκδοσή του και έχει μεταφρασθεί στην αγγλική γλώσσα, «Διαχρονικός Ηπειρωτικός Ελληνισμός» (εκδ. Κάδμος, 2010 και εκδ. Άπειρος Χώρα, 2017), που διανύει την 7η έκδοσή του και «Οι πρωτοέλληνες Μινύες (το μυθικό χαλκέον γένος)» (εκδ. Άπειρος Χώρα, 2019).
