Ο συγγραφέας είδε το φως του κόσμου καλοκαίρι σε μια γωνιά του Πειραιά, στην Καλλίπολη μόλις δυο χρόνια πριν από τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο. Μπαρκάρισε ασυρματιστής τον κόσμο να κατακτήσει.Γρήγορα διαπίστωσε πως το ταξίδι δεν είναι ούτε ποίηση, ούτε ρομαντισμός μα μεροκάματο σκληρό.
Το 1976 στην Σουηδία δρασκέλησε του μπάρκου τη σκάλα. Πάτησε στεριά. Σπούδασε πληροφορική στη Στοκχόλμη.
Το 1985 γύρισε στην πατρίδα. Δούλεψε σαν δάσκαλος στα ΤΕΙ και στις σχολές εμπορικού ναυτικού στον Ασπρόπυργο.
Το 2000 συμμετείχε στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού «Το ρέμα των ιδεών» και το 2002 εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή «Φθινοπωρινή ανθοφορία».
Ακολούθησαν το 2004 οι «Λιμανίσιες αποδράσεις», το 2006 οι «Κρουνοί μνήμης» και το 2008 το «Εκμαγείο Ελπίδας».
Το 2013 γράφει δώδεκα διηγήματα το «Κάβο Μάρκο», μικρή απιστία στην ερωμένη του, την Ποίηση. Το 2016 ακολούθησαν οι «Αβέβαιοι στίχοι», επάνοδος στην ποίηση. Το 2018 γράφεται η «Αλλαγή ρότας».
Το 2022, απιστία και πάλι της ποίησης την πόρτα χτυπάει, γράφει το «Ταξίδι στης μνήμης τα πέλαγα», δώδεκα διηγήματα. Μα η ποίηση δεν υποχωρεί, επανέρχεται με την «Γκρέτα και Ausencia».
(Πηγή: "Εκδόσεις Καμπύλη", 2022)
