Ο ισπανός ποιητής Χοσέ Γιέρρο (1922-2002) γεννήθηκε στη Μαδρίτη αλλά έζησε ως τα τριάντα του χρόνια κυρίως στο Σανταντέρ. Εκεί δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, στην τοπική λογοτεχνική επιθεώρηση "Πρόελ", της οποίας ήταν ιδρυτικό μέλος. Το 1952 εγκαταστάθηκε στην ισπανική πρωτεύουσα. Έγραψε ποίηση και κριτικά δοκίμια. Η ποίησή του, που διακρίνεται για την αμεσότητα και τον αυθορμητισμό της, τον κατατάσσει στις πιο αντιπροσωπευτικές φωνές της κοινωνικά ευαίσθητης ποίησης της μεταπολεμικής εποχής. Ορισμένα του ποιήματα, όπως ο πασίγνωστος "Αδιάφορος" ή το "Πια, δεν υπάρχουν δρόμοι", δείχνουν κατά τρόπο ανεπανάληπτο το ψυχικό κενό και το ιδεολογικό αδιέξοδο, στο οποίο οδήγησε τους πνευματικούς ανθρώπους στην Ισπανία η δικτατορία του Φράνκο. Ποιητικό έργο: "Γη χωρίς εμάς", 1947. "Χαρά", 1947. "Με τις πέτρες, με τον άνεμο", 1950. "Πέμπτη του '42", 1955. "Κατάκοιτα αγάλματα", 1955. "Ό,τι ξέρω για μένα", 1957. "Βιβλίο των παραισθήσεων", 1964, κ.ά. Εκτός από τις παραπάνω ποιητικές συλλογές έγιναν επανεκδόσεις του έργου του με τους εξής τίτλους: "Ποιητική ανθολογία", 1953. "Πλήρη ποιήματα 1942-1962", 1962. "Ό,τι ξέρω για μένα: πλήρη ποιήματα" (με ανέκδοτο υλικό), 1974. "Ποιήματα ατζέντας" (με ανέκδοτο υλικό), 1980. Όσο ζούσε, τιμήθηκε πολλές φορές με εθνικό βραβείο λογοτεχνίας στη χώρα του, με το βραβείο Reina Sofia το 1995, με το βραβείο Μιγκέλ ντε Θερβάντες το 1998, καθώς και με το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας την επόμενη χρονιά (1999). Πέθανε στη Μαδρίτη στις 21 Δεκεμβρίου 2002.
Hierro, Jose, 1922-2002
Ο ισπανός ποιητής Χοσέ Γιέρρο (1922-2002) γεννήθηκε στη Μαδρίτη αλλά έζησε ως τα τριάντα του χρόνια κυρίως στο Σανταντέρ. Εκεί δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, στην τοπική λογοτεχνική επιθεώρηση "Πρόελ", της οποίας ήταν ιδρυτικό μέλος. Το 1952 εγκαταστάθηκε στην ισπανική πρωτεύουσα. Έγραψε ποίηση και κριτικά δοκίμια. Η ποίησή του, που διακρίνεται για την αμεσότητα και τον αυθορμητισμό της, τον κατατάσσει στις πιο αντιπροσωπευτικές φωνές της κοινωνικά ευαίσθητης ποίησης της μεταπολεμικής εποχής. Ορισμένα του ποιήματα, όπως ο πασίγνωστος "Αδιάφορος" ή το "Πια, δεν υπάρχουν δρόμοι", δείχνουν κατά τρόπο ανεπανάληπτο το ψυχικό κενό και το ιδεολογικό αδιέξοδο, στο οποίο οδήγησε τους πνευματικούς ανθρώπους στην Ισπανία η δικτατορία του Φράνκο. Ποιητικό έργο: "Γη χωρίς εμάς", 1947. "Χαρά", 1947. "Με τις πέτρες, με τον άνεμο", 1950. "Πέμπτη του '42", 1955. "Κατάκοιτα αγάλματα", 1955. "Ό,τι ξέρω για μένα", 1957. "Βιβλίο των παραισθήσεων", 1964, κ.ά. Εκτός από τις παραπάνω ποιητικές συλλογές έγιναν επανεκδόσεις του έργου του με τους εξής τίτλους: "Ποιητική ανθολογία", 1953. "Πλήρη ποιήματα 1942-1962", 1962. "Ό,τι ξέρω για μένα: πλήρη ποιήματα" (με ανέκδοτο υλικό), 1974. "Ποιήματα ατζέντας" (με ανέκδοτο υλικό), 1980. Όσο ζούσε, τιμήθηκε πολλές φορές με εθνικό βραβείο λογοτεχνίας στη χώρα του, με το βραβείο Reina Sofia το 1995, με το βραβείο Μιγκέλ ντε Θερβάντες το 1998, καθώς και με το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας την επόμενη χρονιά (1999). Πέθανε στη Μαδρίτη στις 21 Δεκεμβρίου 2002.
Ο ισπανός ποιητής Χοσέ Γιέρρο (1922-2002) γεννήθηκε στη Μαδρίτη αλλά έζησε ως τα τριάντα του χρόνια κυρίως στο Σανταντέρ. Εκεί δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, στην τοπική λογοτεχνική επιθεώρηση "Πρόελ", της οποίας ήταν ιδρυτικό μέλος. Το 1952 εγκαταστάθηκε στην ισπανική πρωτεύουσα. Έγραψε ποίηση και κριτικά δοκίμια. Η ποίησή του, που διακρίνεται για την αμεσότητα και τον αυθορμητισμό της, τον κατατάσσει στις πιο αντιπροσωπευτικές φωνές της κοινωνικά ευαίσθητης ποίησης της μεταπολεμικής εποχής. Ορισμένα του ποιήματα, όπως ο πασίγνωστος "Αδιάφορος" ή το "Πια, δεν υπάρχουν δρόμοι", δείχνουν κατά τρόπο ανεπανάληπτο το ψυχικό κενό και το ιδεολογικό αδιέξοδο, στο οποίο οδήγησε τους πνευματικούς ανθρώπους στην Ισπανία η δικτατορία του Φράνκο. Ποιητικό έργο: "Γη χωρίς εμάς", 1947. "Χαρά", 1947. "Με τις πέτρες, με τον άνεμο", 1950. "Πέμπτη του '42", 1955. "Κατάκοιτα αγάλματα", 1955. "Ό,τι ξέρω για μένα", 1957. "Βιβλίο των παραισθήσεων", 1964, κ.ά. Εκτός από τις παραπάνω ποιητικές συλλογές έγιναν επανεκδόσεις του έργου του με τους εξής τίτλους: "Ποιητική ανθολογία", 1953. "Πλήρη ποιήματα 1942-1962", 1962. "Ό,τι ξέρω για μένα: πλήρη ποιήματα" (με ανέκδοτο υλικό), 1974. "Ποιήματα ατζέντας" (με ανέκδοτο υλικό), 1980. Όσο ζούσε, τιμήθηκε πολλές φορές με εθνικό βραβείο λογοτεχνίας στη χώρα του, με το βραβείο Reina Sofia το 1995, με το βραβείο Μιγκέλ ντε Θερβάντες το 1998, καθώς και με το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας την επόμενη χρονιά (1999). Πέθανε στη Μαδρίτη στις 21 Δεκεμβρίου 2002.
