Η Ζέφη Δαράκη γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Από το 1964 μέχρι το 1967, οπότε και απολύθηκε από τη δικτατορία, εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη βιβλιοθήκη του Δήµου Αθηναίων, όπου και επέστρεψε, το 1974, για μια δεκαετία. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, νουβέλες και ποίηση για παιδιά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και έχουν δηµοσιευθεί σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά. Το 2014 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 2015 με το Βραβείο Διδώ Σωτηρίου της Εταιρίας Συγγραφέων, καθώς και με το Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών.(Πηγή: "Ύψιλον/ Βιβλία", 2022)
