Ο Δημήτρης Τόλιας γεννήθηκε σε ένα ορεινό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας, τον Θύαμο. Εκεί μεγάλωσε και τέλειωσε το Λύκειο. Εξαιρετικός μαθητής και επιμελής με πολλή φαντασία, πάντα έπαιρνε επαίνους στις εκθέσεις που έγραφε. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του και από μικρός εργάστηκε σε διάφορες δουλειές.
Τέλειωσε τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων, αλλά δεν ταξίδεψε ποτέ, γιατί δεν υπέγραφε η μητέρα του. Έτσι στα 22 του χρόνια αγόρασε μια μικρή επιχείρηση {περίπτερο) στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών.
Αυτοδίδακτος στο μπουζούκι, έπαιζε, έγραφε στίχους και τραγουδούσε όταν έβρισκε λίγο χρόνο. Δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει ποιήματα, διηγήματα, κείμενα, προσωπικές εμπειρίες και ό,τι άλλο τον ενέπνεε. Έλαβε μέρος στην εκπομπή της ΕΤ1, «Η σκυτάλη στην τέχνη», κατόπιν διαγωνισμού. Τα ποιήματά του ήταν εξαιρετικά και μάλιστα η κριτική επιτροπή τον παρότρυνε να συνεχίσει να γράφει. Έγραφε επίσης μικρά κείμενα στην Ελευθεροτυπία και σε μια συνέντευξη χαρακτηρίστηκε ως «Ευφάνταστος Περιπτεράς».
Του άρεσε να μεταμφιέζεται και να οργανώνει πάρτι στο σπίτι. Είχε πολύ χιούμορ και ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος που εκφραζόταν περισσότερο με τον γραπτό του λόγο.
Αγαπούσε πολύ τα ζώα, πάντα φρόντιζε ένα απροστάτευτο σκυλάκι ή ένα γατάκι. Του άρεσε πάρα πολύ η θάλασσα και μπορούσε να ψαρεύει με τις ώρες.
Πορεύτηκε με τη σύντροφό του Έφη Κατοίκου με αφοσίωση και αγάπη και έζησαν με τα τέσσερα υπέροχα παιδιά τους όμορφα και δημιουργικά χρόνια.
