Ο Σμουέλ Γιοσέφ Αλεβί Τσάτσκες, γνωστός ως Σμουέλ Γιοσέφ Αγκνόν, γεννήθηκε το 1888 στη Γαλικία. Το 1908 μετανάστευσε στην υπό βρετανική εντολή Παλαιστίνη. Τότε δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Χα-Όμερ το διήγημά του "Αγκουνότ" απ’ όπου προέκυψε και το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο. Το 1913 μετοίκησε στη Γερμανία και, μετά τη γνωριμία του με τον μαικήνα και εκδότη του Σάλμαν Σόκεν, τα έργα του άρχισαν να κυκλοφορούν από τον ομώνυμο οίκο. Το 1924, ύστερα από πυρκαγιά που κατέστρεψε τα χειρόγραφα και τη συλλογή σπάνιων βιβλίων του, επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ, όπου έζησε ως τον θάνατό του, το 1970. Το 1966 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για την αφηγηματική του τέχνη, από κοινού με την ποιήτρια Νέλλυ Ζακς. Στην εκτεταμένη πεζογραφία του κυριαρχεί ο εβραϊκός τρόπος ζωής και το στετλ καθώς και η αντίθεσή τους στον νεωτερικό κόσμο. Η γλώσσα και το λεξιλόγιο του Αγκνόν είναι ιδιαίτερα, βασισμένα στην Τορά και τη Ραβινική Γραμματεία.
Agnon, Shmuel Yosef, 1888-1970
Ο Σμουέλ Γιοσέφ Αλεβί Τσάτσκες, γνωστός ως Σμουέλ Γιοσέφ Αγκνόν, γεννήθηκε το 1888 στη Γαλικία. Το 1908 μετανάστευσε στην υπό βρετανική εντολή Παλαιστίνη. Τότε δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Χα-Όμερ το διήγημά του "Αγκουνότ" απ’ όπου προέκυψε και το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο. Το 1913 μετοίκησε στη Γερμανία και, μετά τη γνωριμία του με τον μαικήνα και εκδότη του Σάλμαν Σόκεν, τα έργα του άρχισαν να κυκλοφορούν από τον ομώνυμο οίκο. Το 1924, ύστερα από πυρκαγιά που κατέστρεψε τα χειρόγραφα και τη συλλογή σπάνιων βιβλίων του, επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ, όπου έζησε ως τον θάνατό του, το 1970. Το 1966 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για την αφηγηματική του τέχνη, από κοινού με την ποιήτρια Νέλλυ Ζακς. Στην εκτεταμένη πεζογραφία του κυριαρχεί ο εβραϊκός τρόπος ζωής και το στετλ καθώς και η αντίθεσή τους στον νεωτερικό κόσμο. Η γλώσσα και το λεξιλόγιο του Αγκνόν είναι ιδιαίτερα, βασισμένα στην Τορά και τη Ραβινική Γραμματεία.
Ο Σμουέλ Γιοσέφ Αλεβί Τσάτσκες, γνωστός ως Σμουέλ Γιοσέφ Αγκνόν, γεννήθηκε το 1888 στη Γαλικία. Το 1908 μετανάστευσε στην υπό βρετανική εντολή Παλαιστίνη. Τότε δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Χα-Όμερ το διήγημά του "Αγκουνότ" απ’ όπου προέκυψε και το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο. Το 1913 μετοίκησε στη Γερμανία και, μετά τη γνωριμία του με τον μαικήνα και εκδότη του Σάλμαν Σόκεν, τα έργα του άρχισαν να κυκλοφορούν από τον ομώνυμο οίκο. Το 1924, ύστερα από πυρκαγιά που κατέστρεψε τα χειρόγραφα και τη συλλογή σπάνιων βιβλίων του, επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ, όπου έζησε ως τον θάνατό του, το 1970. Το 1966 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για την αφηγηματική του τέχνη, από κοινού με την ποιήτρια Νέλλυ Ζακς. Στην εκτεταμένη πεζογραφία του κυριαρχεί ο εβραϊκός τρόπος ζωής και το στετλ καθώς και η αντίθεσή τους στον νεωτερικό κόσμο. Η γλώσσα και το λεξιλόγιο του Αγκνόν είναι ιδιαίτερα, βασισμένα στην Τορά και τη Ραβινική Γραμματεία.
