Ο Σαράντης Αντίοχος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο του 1938. Σπούδασε Κοινωνιολογία και Πολεοδομία στο Λονδίνο, όπου έζησε αναγκαστικά αυτοεξόριστος στην διάρκεια της δικτατορίας, εργαζόμενος στο αγγλόφωνο αντιστασιακό περιοδικό Greek Report. Αρχικά ασχολήθηκε με τη λαογραφική έρευνα κι έλαβε δύο φορές (1961 και 1964) το Α΄ Βραβείο της εν Αθήναις Γλωσσικής Εταιρείας για αντίστοιχες εργασίες του με θέμα τη γλώσσα και τη λαογραφία της Ζακύνθου. Στο διάστημα 1962-1965 εξέδιδε την Εφημερίδα Ζάκυνθος, με έμφαση στα πολιτιστικά. Συνεργάστηκε δραστήρια στην Διεθνή Συνάντηση Μεσαιωνικού και Λαϊκού Θεάτρου, από το ξεκίνημά της, αναλαμβάνοντας τον συντονισμό της διοργάνωσης των εκδηλώσεών της το 1965 και το 1966. Το 1975, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, μεθόδευσε την αναβίωση της Συνάντησης και διετέλεσε επί διετίαν Πρόεδρος του ομώνυμου φορέα. Το 1977 έφυγε για επαγγελματικούς λόγους στο εξωτερικό (Μαδρίτη, Λουξεμβούργο και ξανά Μαδρίτη) όπου μόνιμα ζει τα τελευταία τριάντα χρόνια. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 ανέπτυξε έντονη πολιτιστική δραστηριότητα στην Ισπανία και συνέβαλε στην ίδρυση του Ισπανο-Ελληνικού Μορφωτικού Συνδέσμου, φορέα με σοβαρή και μεγάλη προσφορά στις βυζαντινές και νεοελληνικές σπουδές. Τιμήθηκε από την Ισπανική Κυβέρνηση με το παράσημο του Τάγματος της Isabel la Catolica. Έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή συνέδρια και συνδιασκέψεις για λογοτεχνικά και πολιτισμικά θέματα. Ο Σαράντης Αντίοχος έχει εκδώσει τα εξής βιβλία ποίησης:
- "Φύλλα Ημερολογίου" (1965),
- "Marginalia-Περιθωριακά" (1982),
- "Τατουάζ" (1985),
- "Πρελούντια για τη Ζάκυνθο" (1988),
- "Σύγχυση αρωμάτων" (1989),
- "Παράθυρο στη μεσημβρία" (1995) και
- "Εξ αντικειμένου" (2000).
Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Ισπανικά και τα Γαλλικά και έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, όπως στην "Antologia de Poesia Mediterrania", (Βαλένθια, 1985), και στην ανθολογία σύγχρονης παγόσμιας ποίησης, "20 ans de POE&SIE", στη σειρά L'Exreme Contemporain, του εκδοτικού οίκου Belin (Παρίσι, 1997).
