Η Βαγγελιώ Καρακατσάνη κατάγεται από το Μοχό Ηρακλείου Κρήτης και είναι παντρεμένη με το Νίκο Λουτράρη από τις Αρχάνες όπου και διαμένουν.Είναι αρχιτεκτόνισσα τοπίου και έχει ασκήσει το επάγγελμά της στον Ιδιωτικό Τομέα.
Εργάστηκε επίσης σαν δημοσιογράφος στην εβδομαδιαία εφημερίδα Ν. Λέσβου "Νέο Εμπρός" και στη συνέχεια ως διευθύντρια σύνταξης στο παγκρήτιο περιοδικό "Οικοδομώ".
Συνεργάζεται με διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικές σελίδες και είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του πολιτιστικού μαγκαζίνο “Σβούρα -αρτ” (https://svoura.net/) και υπεύθυνη των εκδόσεων “Σβούρα Εκδοτική”.
Έργα της δημοσιεύονται στη "Φωνή Λογοτεχνών" της "ΑΠΕΛ-Σ" καθώς και στο επίσημο ιστολόγιο της https://vagkara.gr/ .
Ανέπτυξε έντονη κοινωνικοπολιτική δράση από τα σπουδαστικά της χρόνια, διετέλεσε Πρόεδρος Δ.Σ. της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Ηρακλείου και του Σωματείου ενάντια στην προκατάληψη για τις ψυχικές διαταραχές “Υπέρβαση”, με το οποίο εξέδιδαν την ομότιτλη περιοδική εφημερίδα την οποία επιμελούνταν. Σήμερα είναι Γραμματέας του Συλλόγου Γυναικών Αρχανών, μέλος της ΟΓΕ.
Παρακολούθησε το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Αρχανών Αστερουσίων και μαθήματα Φωτογραφίας στο Σύλλογο Φίλων Τέχνης Αρχανών. Έχει παρακολουθήσει επίσης μαθήματα χορού και δραματοθεραπείας ενώ σήμερα παρακολουθεί μαθήματα ψηφιδωτού. Της αρέσει το διάβασμα, τα ταξίδια και η δημιουργική συζήτηση.
Έχει εκδώσει το μυθιστόρημα "Στη ρίζα τ’ αετού" (2015), το παραμύθι "Το Άτακτο αστεράκι με το κόκκινο σκουφάκι"(2017) , την ποιητική συλλογή "Τα’ αναγκαία" (2020), το παραμύθι “Το έρημο κλουβί” (2021) και μια ιστορία αγάπης σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο με τίτλο “Έχει κι αγάπη σύνορα” (2023). Συμμετείχε στην ποιητική ανθολογία "Γράμματα της ποίησης" (2020) ενώ το διακριθέντα ποίημά της “Ο Αδερφός” συμπεριλήφθηκε στην έκδοση “Σκληρός Απρίλης 2020 μ.Χ.” (2020). Έχει τιμηθεί με έπαινο για το παραμύθι της “Η μικρή Ελιά” στο διαγωνισμό του ΣΕΔΗΚ.
Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
