Η φιλοσοφία στην αρχαία Ελλάδα

Οι στοχασμοί γύρω απ τον κόσμο και τη ζωή είναι πολύ παλιοί, παλιοί όσο και η ανθρωπότητα. Όμως τον 5ο αι. π.Χ. καθώς ο Θαλής ο Μιλήσιος προβλέπει μια έκλειψη ηλίου, γεννιέται μια νέα επιστήμη, που λίγο αργότερα θα ονομαστεί "φιλοσοφία". Με τον "λόγο", ο άνθρωπος παύει να σκέφτεται με μυθικές παραστάσεις και να προσωποιεί τις δυνάμεις της φύσης, οι σκέψεις του συστηματοποιούνται και εκλογικεύονται. Τώρα ο Μύθος αποκτά λογική (αλλιώς ο Οδυσσέας δεν θα μπορούσε ποτέ να τυφλώσει τον Κύκλωπα), και η λογική επιστρατεύει τους δικούς της μύθους (αλλιώς ο Πλάτωνας δεν θα μπορούσε ποτέ να εξηγήσει την αθανασία της ψυχής). Με τη γέννηση της φιλοσοφίας, ο άνθρωπος βρίσκει νέους τρόπους για να εξηγήσει τον κόσμο και τη ζωή. Οι μεγάλες αγωνίες της ανθρωπότητας (τι θα πει "υπάρχω", τι θα πει "γνωρίζω", πώς μπορεί να κατακτήσει κανείς την ευτυχία) αντιμετωπίζονται τώρα πια φιλοσοφικά. Μαζί με τη φιλοσοφία γεννιέται και η "πόλις" ως κοινωνική οργάνωση -μια οργάνωση που δίνει στην άρχουσα τάξη ελεύθερο χρόνο για να στοχάζεται και να φιλοσοφεί. Το βιβλίο αυτό παρακολουθεί την εξέλιξη της φιλοσοφίας από τους μεγάλους στοχαστές σαν τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη (χωρίς όμως να παραλείπει τους προσωκρατικούς και τους σοφιστές), ώς την εμφάνιση των μεγάλων ελληνιστικών σχολών, του Κυνισμού, του Σκεπτικισμού, του Στωικισμού και του Επικουρισμού.