Περί νεοφιλελευθερισμού

Τα άρθρα του Γιώργου Σταμάτη που συγκεντρώνει αυτός ο τόμος, γραμμένα και δημοσιευμένα τα τελευταία δέκα χρόνια σε διάφορα έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά, περιγράφουν εξελίξεις σε πολλά κοινωνικά και πολιτικά θέματα της εποχής μας, βασισμένα σε μια κριτική του νεοφιλελευθερισμού που τα "παράγει" και προτείνουν μια θεωρία για την κατανόησή τους. Στο διάστημα από την πρώτη πετρελαϊκή κρίση το 1970 μέχρι σήμερα συνέβησαν σχεδόν ανεπαισθήτως και συμβαίνουν στην κοινωνία μας κοσμογονικά πράγματα. Αντιλαμβανόμαστε εκ των υστέρων αυτές τις εξελίξεις από τα απτά πλέον αποτελέσματά τους: αποδόμηση του κοινωνικού, αλλά και αυτού του ιδίου του κράτους, εκχώρηση του δημόσιου τομέα της οικονομίας στον καπιταλιστικό τομέα, απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και αντίστοιχη αποδυνάμωση και συρρίκνωση των συνδικάτων, σταδιακή διάλυση και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, της δημόσιας υγείας και της δημόσιας ανώτατης παιδείας και, μέσω της παγκοσμιοποίησης των αγορών, εξίσωση των μισθών παγκοσμίως προς τα κάτω. Με σκοπό και αποτέλεσμα φυσικά την αντίστοιχη επέκταση του καπιταλιστικού τομέα και την αύξηση των κερδών. Και τέλος – διότι πώς μπορούν να επιτευχθούν όλα αυτά χωρίς προγραμματισμό της αντιμετώπισης των όποιων αντιστάσεων από μέρους των μισθωτών εργαζομένων; – Εντεινόμενη αστυνόμευση των πάντων. Μας οδηγούν σε έναν καπιταλισμό πρώιμου 19ου αιώνα, όπου η αστυνομία θα αστυνομεύει ακόμη και τις γάτες (όπως έλεγε ο Marx για την γαλλική αστυνομία της εποχής του).