Εννέα

Το βιβλίο είναι το σώμα μιας αυτόπτου μάρτυρος. Πρόκειται για μια μαρτυρία αμφίθυμων καταβολών. Ίσως ακόμα και προθέσεων, καθώς εντοπίζεται ανάμεσα σε λογοτεχνικούς πειραματισμούς, τη θεωρία της τέχνης και την αυτοβιογραφική αφήγηση. Όπως κάθε αφηγηματική μαρτυρία αδυνατεί να περιγράψει την εμπειρία του "αληθινού" γεγονότος, ενώ επιθυμεί με σφοδρότητα να προκαλέσει μια ανάγνωση. Την ανάγνωση, δηλαδή, μιας εκ νέου ερμηνείας.