Ίχνη ζωής: Διπλοί ορίζοντες σε δύο ηπείρους

Έχοντας περάσει τη ζωή μου σε δυο τόπους, δεν υπήρξα ποτέ μία οντότητα αλλά δύο, βιώνοντας ένα συνεχές πνευματικό και συναισθηματικό «jet lag». Δεν έχει σημασία σε ποια χώρα προσγειώνομαι, στην Ελλάδα ή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πάντα πιάνω τον εαυτό μου να αγωνίζεται να προσαρμοστεί σε διαφορετική ώρα και πολιτισμικό περιβάλλον. Είμαι «εδώ» και «εκεί» και «ανάμεσα», χωρίς να μπορώ να αποφασίσω οριστικά ποιο είναι το «εδώ» και ποιο το «εκεί», ποιο είναι το σημείο άφιξης και ποιο το σημείο αναχώρησης. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα: «Αυτούς τους ανθρώπους τους ξέρω, γνωρίζω την υπαρξιακή τους ουσία και τον τόπο τους». Οι λαοί αλλάζουν. Οι πολιτικές καταστάσεις αλλάζουν. Εξωτερικοί παράγοντες αλλοιώνουν και μεταλλάσσουν τις πολιτισμικές κληρονομιές και τις ταυτότητες. […] Σήμερα, μισό εκατομμύριο Ελληνόπουλα έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, γιατί εκείνη δεν ανταποκρίθηκε στη φιλοδοξία τους για πρόοδο και ευδοκίμηση. Είναι οι νέοι άνθρωποι που σιγά σιγά θα αποκτήσουν διπλές ταυτότητες και θα ζουν με την ικανοποίηση αυτού που κέρδισαν, αλλά και με τη νοσταλγία εκείνου που έχασαν. Ευελπιστώ ότι τούτο το βιβλίο μπορεί να αγγίξει κάποιους από αυτούς, ώστε να κατανοήσουν τι σημαίνει να φεύγεις, ποιο είναι το τεράστιο κέρδος και ποιο το τίμημα.