Στη σκιά της Μουργκάνας

[...] Το λεπτομερές χρονικό της ηπειρώτικης οικογένειας Βενέτη, όπως το παρουσιάζει ένα μέλος της, ο παπα-Νικόλας Βενέτης, είναι πολύ περισσότερα πράγματα απ' όσα φαίνονται. Δεν είναι απλώς ένας κατάλογος των εμπειριών μιας μεγάλης οικογένειας από μια απομακρυσμένη γωνιά της Ελλάδας - που θα ενδιέφερε μόνον όσους έχουν εκεί τις προγονικές τους ρίζες. Πράγματι, όλοι οι Έλληνες που ενδιαφέρονται για οικογενειακές ιστορίες θα θελήσουν οπωσδήποτε να το διαβάσουν ακόμη κι αν δεν γνώρισαν ποτέ κανέναν με το όνομα "Βενέτης". Η ευρύτερη σημασία αυτού του βιβλίου έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί μια ιδιαιτέρως λεπτομερή μελέτη μιας φάρας, της οποίας οι ωδίνες και οι μεταμορφώσεις καθρεφτίζουν τις εμπειρίες των περισσότερων ελληνικών οικογενειών στη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, που άφησαν τα χωριά τους για να φυτέψουν νέες ρίζες απανταχού της γης. Η οικογένεια Βενέτη ήταν η μεγαλύτερη φάρα στο χωριό Λια, που τυχαίνει να είναι και το δικό μου χωριό. Για γενιές τα μέλη της επιβίωσαν ως μετακινούμενοι βαρελοποιοί, γανωτήδες, ξυλουργοί και εργάτες, τολμώντας να πάνε σε μακρινά μέρη της Ελλάδας για να κερδίσουν ό,τι μπορούσαν, σε πόλεις και κωμοπόλεις, και επέστρεφαν, κάθε άνοιξη, με τις λιγοστές οικονομίες τους για να δουλέψουν στα κτηματάκια που είχαν στο χωριό. Σιγά σιγά, μερικοί άρχισαν να παίρνουν τις οικογένειες τους στις πόλεις και κωμοπόλεις όπου εργάζονταν και τελικά πάρα πολλοί από αυτούς εγκαταστάθηκαν σ' όλη την Ελλάδα. Άλλοι τόλμησαν να πάνε ακόμη παραπέρα, στη Δυτική Ευρώπη, στην Αμερική, στην Αυστραλία, στη Νότια Αφρική. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)