Ο μοιραίος Αλέξης

Ζήσαμε και ζούμε με κόστος βαρύ μια μεταμοντέρνα Αριστερά των αμετροεπών λόγων, της επικοινωνιακής σπέκουλας και των ηθελημένων ψευδαισθήσεων. Τί απομένει όμως από όλη αυτή την περίτεχνη κατασκευή μιας μετα-πολιτικής; Αποξένωση και οργή. Ή, μάλλον, οργή και πικρία. Ή, όχι. Πικρία και βαθιά απογοήτευση. Και επιπλέον ένα αίσθημα ντροπής για όσα ονειρεύτηκε ή διεκδίκησε η γενιά μου, όλα αυτά τα χρόνια, και κατέληξαν σε αυτή την οικτρήν αποτυχία. Αποτυχία και διάψευση τόσο λόγων όσο και έργων. Μια τεράστια φούσκα ιδεοληψιών, ψευδαισθήσεων και αφόρητου λαϊκισμού που εξερράγη με πάταγο, αποκαλύπτοντας αυτό που αρνούμασταν να παραδεχτούμε. Ότι δηλαδή ο βασιλιάς ήταν αξιοθρήνητα γυμνός και θλιβερά απαράσκευος. Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνω μια σειρά πολιτικών κειμένων που έγραψα εν είδει ημερολογίου τα τρία τελευταία χρόνια. Από την εποχή που διατηρούσα έμμεσο και άμεσο διάλογο με τον πρωθυπουργό έως τις μετέπειτα δριμείες κριτικές μου στις οποίες τον κατηγορώ ευθέως για ιδιοτέλεια και ανικανότητα. Η κατάθεση της αλήθειας χωρίς συγκαλύψεις ή συμψηφισμούς αλλά και η απροκατάληπτη, δηλαδή χωρίς κομματικές παρωπίδες, ερμηνεία των γεγονότων που μας οδήγησαν ως εδώ, είναι υποχρέωση ημών των πολιτών προς τη χειμαζόμενη δημοκρατία μας. Είναι συγχρόνως κι ο μόνος δρόμος για την υπέρβαση όλων των αδιεξόδων. Για το ξεπέρασμα και της κρίσης και της παρακμής.