Ο Πλάτων, οι λέξεις και οι μύθοι

Αντίθετα από την πάγια τακτική της έρευνας που δεν συνδέει την ερμηνεία του μύθου στον Πλάτωνα με τη λεπτομερή εξέταση του λεξιλογίου που χρησιμοποιείται γι' αυτόν, ο Brisson επικεντρώνει την προσοχή του στον τρόπο με τον οποίο ο φιλόσοφος αξιοποιεί το όλο σύστημα παραγώγων και συνθέτων του μύθου, προκειμένου να ανιχνευθεί η λειτουργία του στο πλατωνικό έργο. Ο μύθος μελετάται ως μέσο επικοινωνίας, ως ο προφορικά μεταδιδόμενος λόγος που συνδέει το παρελθόν με το παρόν, χωρίς όμως η συγκρότησή του να είναι αποκλειστικό προνόμιο των ποιητών. Εκτός από την περιγραφική λειτουργία του μύθου, ο συγγραφέας εστιάζει το ενδιαφέρον του και στον κριτικό ρόλο που έχει ο μύθος στην πλατωνική φιλοσοφία. Με μια διεισδυτική λεξικολογική ανάλυση ο Brisson αποδεικνύει ότι στον Πλάτωνα ο μύθος δεν είναι ούτε ένα είδος επαληθεύσιμου λόγου ούτε ένας λόγος που οργανώνεται με βάση την ψυχρή επιχειρηματολογία. Επιστρέφοντας στο κείμενο ο Brisson τονίζει πόσο μεγάλη σημασία έχει, πριν ερμηνεύσουμε τη λειτουργία του μύθου, να μελετήσουμε τον ίδιο το λόγο διά του οποίου ο μύθος εκφράζεται, δηλαδή τον πλατωνικό λόγο.