Ο Χριστός ανορθώνει τους κατάκοιτους

"Τινες μεν ουν φασί, ότι των προσενεγκάντων πιστευσάντων μόνον, ούτος εθεραπεύετο· αλλ' ουκ έσται τούτο. Ιδών γαρ την πίστιν αυτών, ουχί των προσενεγκάντων μόνον, αλλά και του προσενεχθέντος. Τι ουν; ετέρου πιστεύσαντος έτερος ου θεραπεύεται; φησίν. Ουκ έγωγε είμαι, πλην ει μη τι ή δια ηλικίας άωρον ή δια υπερβάλλουσαν ασθένειαν αδυνάτως έχει προς το πιστεύσαι. Πως ουν επί της Χαναναίας, φησίν, επίστευσε μεν η μήτηρ, εθεραπεύετο δε η θυγάτηρ; και του εκατοντάρχου δε απιστήσαντος πως ο παις ανίστατο και διεσώζετο; Ότι ουκ ηδύνατο πιστεύειν οι νοσούντες... Αλλ' ουκ επί τούτου έστι τούτο ειπείν· αλλ' επίστευσεν ο παράλυτος. Πόθεν τούτο δήλον; Απ' αυτού του τρόπου της προσαγωγής. Μη γαρ δη απλώς ακούσης, ότι καθήκαν αυτόν δια του στέγους· αλλ' εννόησον, όσον εστίν αρρωστούντα τούτο παθείν ανέχεσθαι..." Ιωάννου Χρυσοστόμου, ε΄