Δωδέκατη νύχτα

Βιόλα - Σεζάριος: Εσύ δεν είσαι ο παλιάτσος της κοντέσας Ολίβιας; Σε είδα πρόσφατα στο παλάτι του δούκα Ορσίνου. Φέστας: Η τρέλα πάει παντού, κύριε. Βιόλα- Σεζάριος: Φαίνεσαι τύπος που δε νοιάζεσαι για τίποτα. Φέστας: Για κάτι νοιάζομαι κι εγώ, μα όχι για σένα, κύριε. Δε θα σου πω πολλά. Στην εποχή μας τα λόγια είναι σαν γάντι μαλακό, πολύ εύκολα γυρίζει ανάποδα το μέσα έξω. Βιόλα - Σεζάριος: Έχεις δίκιο, τα λόγια είναι χαλασμένα, γιατί οι άνθρωποι παίζουν πονηρά μαζί τους. Γιατί, όμως, το κάνουν; Φέστας: Δεν μπορώ να σου πω χωρίς λόγια και τα λόγια είπαμε χάλασαν, είναι ψεύτικα, δεν τα εμπιστεύομαι. Βιόλα - Σεζάριος: Αυτός ή τρελός είναι ή σοφός! Ωραίο πράγμα η τρέλα που μιλάει σοφά