Τρελαντώνης

Ο Αντώνης ήταν ένα έξυπνο πειραχτήρι, που δεν άφηνε κανέναν στην ησυχία του: Τα παιδιά της γειτονιάς, τους θείους του, τις στάμνες του περίφημου Μπαρμπαγιάννη του Κανατά, ακόμα και τον σκύλο του βασιλιά! Ήταν τολμηρός, ανθεκτικός στα χτυπήματα και ριψοκίνδυνος. Έκανε ακροβατικά, έπιανε σαύρες, και κάποια μέρα δεν δίστασε να ανοιχτεί με μια βάρκα στο πέλαγος. Δικαιολογημένα, λοιπόν, του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι: «Τρελαντώνης». Καλοκαιρινές διακοπές γεμάτες τρέλες και σκανταλιές, μα και με αίσθημα δικαιοσύνης. Όταν έφταιγε, δεχόταν υπομονετικά τις τιμωρίες, για να κερδίζει έτσι τον θαυμασμό των μικρών του αδερφών, ενώ ο ίδιος ήθελε να μοιάσει στους ήρωες που πολέμησαν και έδωσαν την ελευθερία στην πατρίδα… Ανεμελιά παιδικών χρόνων, αστείες καταστάσεις και συγκίνηση, εναλλάσσονται με χώρο δράσης την όμορφη γειτονιά της Καστέλας του Πειραιά και κάποιες από τις, τότε, κατακάθαρες παραλίες του.