Ένας φίλος... φτερωτός

Το μικρό καναρινάκι είναι ζωηρό και ανυπόμονο. Το κλουβί τού φαίνεται φυλακή. Ένα πρωινό, που έχουν ξεχάσει την πόρτα του κλουβιού του ανοιχτή αλλά και το παράθυρο του σπιτιού, ανοίγει τα φτερά του και πετά. Η χαρά του είναι απερίγραπτη. Βλέπει τόσο ωραία πράγματα κι ανυπομονεί να δει περισσότερα. Αφήνεται στη γοητεία της περιπλάνησης, το ταξίδι είναι υπέροχο και αισθάνεται για πρώτη φορά ελεύθερο και χαρούμενο. Η χαρά του όμως δεν κρατά για πολύ. Νιώθει τα φτερά του βαριά και προσγειώνεται φοβισμένο στη βιτρίνα ενός μαγαζιού. Εκεί το βρίσκει η Φωτεινή...