Το γαϊδουράκι που γκάριζε

Αυτό το βιβλίο δεν το αφιερώνω στη μάγισσα Φρικαντέλα που μισούσε τα κάλαντα, ούτε στη μάγισσα Σκυλαούρα Ουστ που ετοιμάζει τη μαγική συνταγή για τους πειρατές στο γκρίζο γρανίτινο φαράγγι, ούτε στη μάγισσα Ζαρζουέλα που ζούσε κοντά στο σπίτι όπου έμεναν η Χαρά και το Γκουντούν. Το αφιερώνω σ' εκείνο το γαϊδουράκι που γνώρισα μια αυγουστιάτικη νύχτα στο λιβάδι με τα μαγεμένα γαϊδουράγκαθα και όταν το ρώτησα τι έκανε εκεί, μου είπε ότι περίμενε μια λιμπελούλα με διάφανα φτερά να έρθει και να του πει τα μυστικά της. (Ευγένιος Τριβιζάς)