Μια φορά και .. τρεις καιροί

Τα τρία παραμύθια αν και είναι τρεις αυτόνομες ιστορίες, δένουν αφηγηματικά μεταξύ τους μέσω κοινών ηρώων. Οι ήρωες των παραμυθιών, μέσα από τις περιπέτειες τους, βοηθούν τους φίλους τους και στέκονται αλληλέγγυοι στα προβλήματα τους. Η φιλία που τους συνδέει είναι πάνω από τους κινδύνους. Συντρέχουν τους φίλους τους, συμπάσχουν και τους συμπονούν. Χαίρονται με τη χαρά τους και λυπούνται με τις στεναχώριες τους. Η φιλία ανεκτίμητο αγαθό. Είναι από τις αξίες που ούτε αγοράζονται ούτε πωλούνται. Μια αξία που ίσως στην καταναλωτική μας κοινωνία έχει παραγκωνιστεί. «Μου αρέσεις πολύ νεαρέ. Δεν το βάζεις κάτω. Ωραία. Θα σε βοηθήσω, αλλά θέλω πληρωμή. Θα φάω μόνο το φίλο σου,» είπε η νεροφίδα. «Οι καλές οι εξηγήσεις κάνουν τους καλούς τους φίλους». Αμέσως ο Νικόλας έκανε ένα βήμα προς τα πίσω. «Δεν είναι δίκαιο,» είπε ο Μανόλης. «Αν πρέπει να φάτε κάποιον, θα φάτε εμένα». Το νερόφιδο σύρισε αργά και του απάντησε. «Πραγματικά μου αρέσεις, νεαρέ. Έχεις τόλμη, γι’ αυτό θα χαρίσω τη ζωή στο φίλο σου».