Ο τρίτος κατάδικος

Ο Δημάς γύρισε και κοίταξε τον Ιησού... Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν. Και τότε... Γύρισε η ζωή και η ιστορία τριάντα τρία χρόνια πίσω! Σε μια έρημη, υγρή σπηλιά! - Κύριε! Ψιθύρισε ο Δημάς. Θυμήσου με, σε παρακαλώ... Θυμήσου κι εμένα όταν έλθεις στη Βασιλεία Σου... Ο Ιησούς κοίταξε με το Θεϊκό Του βλέμμα τον Δημά. Και ήταν σα να του έλεγε: "Μη φοβάσαι! Γι' αυτό ήλθα στη γη... Τα δάκρυα της μετανοίας σου έγιναν το κλειδί της αιώνιας ευτυχίας σου! Σε αγαπώ πολύ, Δημά! Ας συγχωρέσει τους σταυρωτές μου ο Επουράνιος Πατέρας μου... Μα, είμαι βέβαιος, πως όσες φορές ξαναέρθω στη γη άλλες τόσες θα με ξανασταυρώσουν..."