Νταχάου, Έλληνες κρατούμενοι και ο Νίκος Ζαχαριάδης

Όταν ο Ζαχαριάδης γύρισε από το Νταχάου στην Αθήνα, τον υποδέχθηκαν με τεράστια συλλαλητήρια. Τίποτε δεν σκίαζε τη λαμπερή του εικόνα, τη φήμη του ως ηγέτη. Λίγο αργότερα, όταν ο εμφύλιος άρχισε να διχάζει τη χώρα, κάποια χωριά στα βουνά μετονόμαζαν την κεντρική τους πλατεία σε "Πλατεία Ζαχαριάδη". Ποιος λοιπόν ήταν ο άνθρωπος αυτός; Και ποιο ρόλο έπαιξε στο Νταχάου; Ποιος τον κατηγόρησε για πράκτορα των ναζί και γιατί; Ποιοι, αντίθετα, μέσα στο Νταχάου τον έβλεπαν ως έναν καλοσυνάτο άνθρωπο, πρόθυμο να τους συμβουλεύσει και να τους βοηθήσει; Πού βρίσκεται η αλήθεια και ποια είναι η δυναμική της συκοφαντίας; Σ' αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει ο γερμανός ιστορικός Christoph Schminck-Gustavus, μέσα από μια εξαντλητική και πολύχρονη έρευνα που καταθέτει στο βιβλίο αυτό. Μια έρευνα που απαιτούσε αυστηρή μεθοδικότητα και απέραντη υπομονή.