Η πυξίδα έδειχνε στον δρόμο

Σαράντα τέσσερα ποιήματα που αναφέρονται στην έκρηξη των καθημερινών σκέψεων και πράξεων, στην ατέλειωτη πορεία του ανθρώπου προς μια θετική ουτοπία, στην οποία ο έρωτας και ο απόηχός του, το όραμα για την ανασύνθεση ενός κόσμου που κατακερματίζεται, η αγωνία και η διάψευση σηματοδοτούν μια γενέθλια ελπίδα στις παρυφές του θαύματος και της πλήρωσης των αισθήσεων.