Διατελώ

Δύσκολο συµβάν η γέννηση. Μοναχικό κι επώδυνο. Το ξέρω. Το θυµάµαι. Όµως πάντοτε, το κλαµα το ψυχρό της ύπαρξης, τ’ ακολουθεί µια αγκαλιά, ένα χάδι. Και είναι τότε, που η Ζωή πραγµατικά αρχίζει. Γέννηση και θάνατος. Και στο ενδιάµεσο µια πορεία προς τον φευγαλέο στόχο της κατάκτησης του εαυτού. Είναι όµως αυτή η πραγµατικότητα, ή µήπως πρόκειται για µία ακόµη παγίδα του νου;