Σκαριφήματα

ΙΑΜΒΟΣ Μ. Πέμπτη, 21-4-2011 Έργο 6 αρ.6 Απ’ τα μαρτύρια πέρα, και πέρα απ’ τις ζημιές, Πέρα απ’ τα καταστροφικά των πονηρών τα μάτια, Είναι τα αιθέρια ιδανικά, της χαρμονής παλάτια, Που μας προσμένουν τάχα στις ίσιες απλωσιές; Μακριά από τόση γνώση, την λάγνα την ματιά, Ένα πουλάκι ανήμπορο κι ένα πλατάνι ας σβήνει. Μήπως στο λυκαυγές κοντά, κοντά και στην βραδιά; Ή μήπως τα ρολόγια θ’ αντέχουνε μ’ ειρήνη; Υπάρχει κι ένας σκελετός ζωηρός και τρελαμένος. Χορεύοντας σαν ήρθε, στην δίφορη ζωή, Αχτίδες πάει να κόβει, του ηλίου κάθε πνοή Με αιώνιο το δρεπάνι του. Φθορά και Νείκος, Μένος!