Η κυρά του κόσμου

Ιδού ο «πάσχων» σημερινός άνθρωπος που έγινε σκλάβος σε ελεύθερους-αμαρτωλούς καιρούς. Κουράστηκε πλέον να υποκρίνεται. Έμπλεος από χαρές και ωδίνες ήρθε σε ώρα διαλεχτή και στέκεται αδύναμος κοντά Σου. Γι’ αυτό μην κάνεις την οργή Σου μεγαλύτερη από τη συμπόνια Σου, απ’ αυτά που μέλει «εν δυνάμει του ελέους Σου» ν’ ακούσεις και να δεις σε τούτο το αέναο βασανιστικό ταξίδι μας, σήμερα μπροστά Σου. Ξαφνικά από ψηλά, τα μάτια της εικόνας έλαμψαν στο ημίφως του ηλιοβασιλέματος λες και επρόκειτο για υπερφυσικό γεγονός. Στάθηκαν στη θέα του αμαρτωλού επισκέπτη, με έκφραση ίδια σαν μια ζωντανή φλόγα φωτός, σάμπως τάχα να του λέγανε: όσο κι αν σου φανεί όνειρο από εκείνα που σε ανεβάζουν στον ουρανό, σε όλες τις ημέρες της ζωής σου, θα θυμάσαι πως έζησες αληθινά το ταξίδι αυτό.