Αιφνίδιων ήχων φως

ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Πηχτή σιωπή από άγνωστη πηγή φιμώνει τον ορίζοντα. Δύσκολη η αναπνοή. Ανακλαστικό φυγής. Οι δρόμοι κουβάρι. Ό,τι υπήρξε... πουθενά. Στέπες απουσίας απέραντες γκρίζου χιονιού χαλί. Βήματα χωρίς ίχνη. Φωνάζεις και... νέφος φτερωτό από το στόμα. Ηθμός νοσταλγίας μήπως το οικείο επιστρέψει...! Καλείς το χτες... πουθενά! Τρόμος τα βήματα ξεκουρδίζει. Καθρέφτης... να κοιταχτείς...! Μια κραυγή να πλήξει τ' αφτιά! Μια οσμή να δώσει ρυθμό! Σε μακρινό ορίζοντα αποτεφρώνεται ο χρόνος. Κυνηγημένη η πραγματικότητα αναζητά καταφύγιο σε νόες βαθείς και θλιμμένους.