Το δείπνο των αποχωρισμών

ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΤΩΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΩΝ Ακόμη και η θάλασσα που ήταν γαλάζια πήρε λίγο γκρίζο απ' τα περαστικά σύννεφα Λίγα πούπουλα απ' τις φτερούγες των αποδημητικών ο αέρας Αυτές οι εικόνες υπήρξαν σημαντικές επέδρασαν καθοριστικά στη διαμόρφωση του κατάλληλου κλίματος στο αποψινό δείπνο μας, είπα υψώνοντας το ποτήρι Τελικά είμαστε εκείνα που κουβαλάει το μυαλό στους ώμους του λίγες θύμησες να φέγγουν όταν βαδίζουμε μόνοι μέσα στη νύχτα Και είναι η νύχτα ένα γυμνό σώμα μια άδεια καρέκλα ένα χιτώνιο που κυλιέται στο πάτωμα περιμένοντας να σβήσουν τα φώτα στους δρόμους να ξυπνήσουν τ' αγάλματα της πλατείας