Μέσα στην Αλισάχνη

16 ποιήματα για τον Έρωτα... "...ένας μικρούλης Έρωτας κρύβεται πισω από τις τριανταφυλλιές στο πάρκο. Σημαδεύει τις μισερές καρδιές, δανείζεται το κόκκινο απ' το αίμα τους κι άλικη χρωματίζει τη μοναξιά...." Σαν καταιγίδα έρχεται ο Έρωτας. Σαρώνει τα πάντα στο διάβα του. Δε ρωτάει ούτε για να μείνει, μα ούτε κι όταν φεύγει. Κάνει κατάληψη σε κάθε ζωντανό κύτταρό σου. Δίνει και παίρνει τη ζωή, αδίστακτα, μα τόσο γλυκά. Όσο κι αν σε πονάει, πάντα ζητάς κι άλλο. Κινητήριος δύναμη και ρόδα του θανάτου, αυτός μοναχός. Κι όμως... τόσο μικρός κι ανυπεράσπιστος σου φάνηκε όταν τον πρωτοείδες... Πού να φανταστείς πως η αδυναμία σου να του αντισταθείς θα γίνει η μεγαλύτερη δύναμή του...