Ανθρώπινες πτυχές

ΞΥΠΝΩ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΤΟ ΦΩΣ Ξυπνώ και χαίρομαι το φως. Το φως της ημέρας, το φως του ήλιου με ανασταίνουν από τη νάρκη του ύπνου. Αισθάνομαι ζωντανή, κοιτάζω έξω και ψάχνω τα σημάδια της φύσης που ζωντανεύει. Αισθάνομαι πως υπάρχω σε ό,τι συμβαίνει γύρω μου. Δε θέλω να φύγει γρήγορα το πρώτο φως. Το πρώτο φως του ήλιου έχει μιαν άλλη λάμψη. Κοιτάζω τα δέντρα και ψάχνω τα μικρά πουλιά. Με τον πρώτο θόρυβο ανοίγουν τα φτερά του και φεύγουν, άλλες φορές πολλά μαζί και άλλες φορές μόνα. Είναι το ξύπνημα της φύσης, αρχίζει η ρουτίνα της ζωής.