Το σύννεφο που έκλαιγε

Ο ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ Από μικρός έμαθε να ονειρεύεται ξύπνιος. Όταν μεγάλωσε του έγινε συνήθεια. Στο καφενείο στην καρέκλα ταχτικά ώριμος τώρα πια, συχνά ονειρεύεται με το φλιτζάνι του καφέ στο χέρι. Τον βλέπουν οι θαμώνες και γελούν με την παραξενιά του αυτή. Όταν ωστόσο αρχίσει να τους λέει τ’ όνειρό του κρέμονται όλοι από τα χείλη του. Τα όνειρά του και ότι πει είναι η ζωή τους.