Χρόνος

ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ‘’Κλέφτης! κούκλας ρούχων!’’ Για να την πουλήσει Μπορεί να την λατρέψει Σιωπηλή Από κάτω άφυλη Άρα χωρίς απαιτήσεις Ευθύνες. ‘’Πείτε μου αν τον είδατε στο πρόσωπο’’ Είχε πόνο στα μάτια Κι ήταν κόκκινα Και λίγο τρόμο στα χέρια. Στο χρώμα της στάχτης ο ουρανός Γαλακτώδης στο σκούρο της Εκείνη. Αυτός έχει πάντως πλέον Αγκαλιά μια κούκλα Στον ώμο οριζόντια Σαν μετά δολοφονία. Δεν μετριέται το πάθος Μετριέται ο πόνος; Αυτή μετριέται- Είναι για νούμερα 38-43 Τρελός έρωτας Πανηδονιστικό πάθος Με διαστάσεις.