Εξορισμός

Βρε ήρθε, έφτασε ο καιρός που θα ορθωθώ ακαριαία γδουπ ολόισια με τα δυο πόδια ανοιχτά κολοσσιαία -και από κάτω να περνούν περισπωμένα καραβάκια- Ωραία θα ιδωθώ, σταθώ, υψωθώ το στέρνο μεταξύ των δυο ηπείρων και η απόσταση δεν θα μετριέται μ' άλλο μέτρο από το τρανταχτό πελώριο βήμα μου στο κέντρο σας όπως λέμε: διάνα ή καρδιά λάμψε επειδή όλο σού έρχεται: καθισμένη -φθινόπωρο γαρ- με ζακέτα για να πιει σφιχτό καφεδάκι κουνώντας πού και πού τα πόδια είναι μικρόσωμη και φαντασιόπληκτη