Το τριβείο του χρόνου

Από την ενότητα "Μίκρο-Μάκρο" Ποιητή δωσ’ το σύνθημα να σκορπίσουμε ασυντόνιστα να βαδίζουμε προς όλες τις κατευθύνσεις να πέφτουμε ολόγυρα καθώς πλησιάζουν οι επόμενοι * Μολύβι έσερνες και ερχόταν περιστέρια μες στο μυαλό χτυπούσαν τα φτερά νεκρά πουλιά πνίγονταν μες στη γλώσσα πετούσαν δίχως μάτια * Το μάτι κρεμάστηκε μα δεν ανέβηκε πάνω στο άλογο το άλογο έφυγε το μάτι διαλύεται μαζί με τη σκόνη του καλπασμού