Τα λαστιχένια πηγάδια

Ο καναπές Το σχήμα ενός σώματος πάνω στο άλλο, συγκρατεί ο καναπές. Καψίματα τσιγάρου στο μπράτσο δε λένε πολλά, νομίζω πως θα ’τανε χρήσιμο να θυμόταν τα ονόματα των ερωτευμένων, μα όσο παίρνει. Κάτω απ’ το κάλυμμα, ένα πλατύ σκίσιμό του ζωηρεύει να θυμάται τη φτώχια του σπιτιού. Οι ωραιότερες στιγμές είναι όταν βουλιάζουν σ’ αυτόν, που βαθαίνουν οι σκέψεις· είναι από τα πράγματα που δεν εξηγείται να νιώθει. Τα γέλια και τις κουβέντες, το τηλέφωνο που πετάω πάνω του, τάχα ότι θα το σπάσω, δεν τα καταλαβαίνει. Είναι κουφός ή σοφός ή απροσάρμοστος. Αυτό έχει αποτέλεσμα, να ζω εντονότερα και να απομένω πιο μόνος. Πρακτικά, τα βράδια αφήνομαι κι αποκοιμιέμαι μαζί του.