Στον ενικό και πληθυντικό ψίθυρο

Σχόλια και αυτοσχόλια για την ποιητική τέχνη και τον ανθρώπινο προσδιορισμό. Ονομάστηκαν "Στάσιμα" (παλιότερα), κάπου στο σκοτεινό "Φαράγγι", "Εαρινό Φθινόπωρο" άλλοτε, "Καταφυγή" και απαξιωτικός "Ψίθυρος" τελικά - στο κέντρο η Ποίηση, η αναγκαιότητα και τα σοβαρά της παιχνίδια ένδον. Φυσικά όλα υπόκεινται, τίποτε δεν ησυχάζει τελεσίδικα· μήτε τα πάθη, μήτε η ακύρωσή τους στις αφετηρίες των γραφών και στις προσωπικές κινητοποιήσεις του αναγνώστη. Ας φανταστούμε τον Κόσμο έτσι.