Καλημέρα!

Καλημέρα! Εσύ πόσο εύκολα θα τη χάριζες στον άστεγο της γωνίας, σε εκείνον που σε πλήγωσε ή στην πεθερά σου; Άραγε πόσες καλημέρες δεν είπαμε χαμένοι στην απρόσωπη καθημερινότητά μας; Πόσους ανθρώπους προσπεράσαμε, πόση μοναξιά, αγένεια κι απαξίωση αναθρέψαμε; Και τι θα γινόταν αν, κάποια μέρα, συνασπίζονταν όλοι οι υπέρμαχοί της; Αν διεκδικούσαν το δικαίωμα στο να λέμε και να ακούμε την καλημέρα; Μήπως τότε η ζωή μας θα γινόταν πιο ουσιαστική; Μήπως, τελικά αυτή είναι η αλλαγή που χρειάζεται η αποξενωμένη κοινωνία που χτίσαμε; Νάναι άραγε τόσο απλό; 8 φωτεινά γράμματα, βαλμένα στη σωστή σειρά; Ας δοκιμάσουμε! Καλημέρα!