Η μεγάλη κραυγή

Θα 'θελα να βγάλω µια μεγάλη κραυγή που να φτάσει μέχρι τον ουρανό ψηλά, μέχρι τον ουρανό ψηλά να φτάσει. Τέτοια μεγάλη κραυγή. / Είμαι η δυστυχία που σπέρνει η Ιατρική. Ακριβώς αυτό. / Για μένα η ζωή µου ήτανε το πιο φτηνό πράγμα. [...] Δεν τη σεβόμουνα τη ζωή µου. / Όταν εκείνος βγήκε απ' το νοσοκομείο, εγώ δεν είχα πια περίοδο. / Νομίζω ότι δε θα είχα δικαίωμα να µην της δώσω τη δυνατότητα, αφού η επιστήμη την έδινε [...] για μένα δε θα το ήθελα ποτέ! / Στις φίλες µου δεν έλεγα ποτέ ότι έχω πέντε αδέλφια. Έλεγα ότι έχω τέσσερα. / Θεέ µου, τι σου 'φταιξα και µ' έκανες να βλέπω τον κόσμο µέσ' από δυο παράθυρα; / Είπα, αν δεν πάρω τώρα ψυχοφάρμακα, δε θα πάρω ποτέ στη ζωή µου. / Αυτή 'ναι η... η διαθήκη µου. / Παράτα τον και φύγε! λένε [...] υπάρχει ωμότητα, παράτα τον και φύγε! / Φοβάμαι τόσο πολύ το θάνατο... / Εμένα το μυαλό µου επί εικοσιτετραώρου βάσεως βρισκόταν στον πατέρα µου [...] κοιµόµουν και το μυαλό µου ήταν εκεί. Σηκωνόµουν και το µυαλό µου εκεί. / Ο θάνατος είναι ηρεµία. / Πρέπει οι καθηγηταί, κάποιος καθηγητής, πρέπει να βγάλει ένα βιβλίο τέτοιο, ότι να... / Τη διαχείριση από την πλευρά των τριών εκείνων δεν εγκρίνω. / Δεν έχω εξοµολογηθεί, παρά µία φορά στη ζωή µου· και τώρα η δεύτερη! δεν είναι µύθος είναι ιστόρηµα πέρα κι από το µυθιστόρηµα είναι πραγµατικότητα προκλητικό για την ιατρική κοινότητα - ανακουφιστικό για τους ανθρώπους εύχοµαι να ανακουφίσει την ιατρική κοινότητα και να προκαλέσει τους ανθρώπους