Να μείνω παιδί ακόμη...

[...] Όλο του το είναι, απλώθηκε παντού, έγινε ένα με το φως, με τη χρυσόσκονη. Ήταν μαγικά! Δεν υπάρχει λέξη για να περιγράψει κανείς αυτό που ένιωθε. Όλα τα συναισθήματα μαζί να χορεύουν γύρω και μέσα του. Η χαρά του ήταν τόσο μεγάλη, που αισθανόταν πως αν περνούσε μια στιγμή ακόμη, θα έσκαγε. Ήθελε να αγκαλιάσει όλο τον κόσμο, τον πλανήτη, τα ζώα, τους ανθρώπους. Να τα κλείσει όλα μέσα στην καρδιά του και να τα προστατεύσει. Εκείνος που ήταν τόσο μικρός, ένιωθε ξαφνικά τόσο μεγάλος, σαν να ήταν παντού! Το μεγαλύτερο κι ωραιότερο δώρο να του έδιναν, εκείνη τη στιγμή δεν θα την άλλαζε με τίποτα. Ήταν σαν να έπεφταν τα δώρα από τον ουρανό! [...] Ο μικρός Νίκος, ένα αγόρι εννέα χρονών "ταξιδεύει" στον κόσμο της Αλήθειας για να βρει απαντήσεις στα θέματα που τον απασχολούν. Πόσο αγνή μπορεί άραγε να μείνει η ψυχή ενός παιδιού μέσα στην καθημερινότητα που βιώνει στην προεφηβική ηλικία; Πόση επιρροή μπορεί να έχει στους γύρω του και πώς τον αντιμετωπίζουν ενήλικες και συνομήλικοί του; Από πού τελικά πηγάζει η δύναμή του;