Επί -θεμάτων, γευμάτων και αισθημάτων- κοινωνία

Και να ’μαι. Στον παράδεισο. Τα πάντα θα μπορούσαν να γαληνεύουν, η ψυχή να ευφραίνεται, το μυαλό ν’ αδειάζει και χρήσιμα να γεμίζει, το κορμί ν’ απαλύνεται, τα μάτια να χαμογελούν, το πρόσωπο να ημερώνει, να νυχτώνει και να ξημερώνει και… όλα αυτά στη μετριότητα ριγμένα να τα ζω τσαλαπατώντας τα. Γιατί λείπει. Λείπει η δύσκολη απλότητα του αγγίγματος, η πληρότητα της σιωπής, η υπέρτατη δύναμη των σκέψεων, όταν έχουν ντυθεί το μανδύα λέξεων απλών, η νωχελική εξερεύνηση των αισθήσεων, η μεταμόρφωση βασανιστικών αλγόριθμων σε λιτές εξισώσεις, η επί -θεμάτων, γευμάτων και αισθημάτων- κοινωνία. Το ζητούμενο λοιπόν είναι η επικοινωνία. Με διάφορους τρόπους, σε διάφορα επίπεδα και με διάφορα μέσα. Και φυσικά χωρίς να αψηφούνται τα απρόβλεπτα γεγονότα της ζωής. Μια μικρή προσέγγιση αυτής της επικοινωνίας επιχειρείται και σ’ αυτό το βιβλίο, μέσα από τις ιστορίες των ηρώων του. Μια μάλλον αισιόδοξη προσέγγιση… Παρακολουθώντας την ιστορία της Μαρίας, της κεντρικής ηρωίδας, γνωρίζουμε και πτυχές από τις προσωπικότητες των σημαντικών ανθρώπων της ζωής της. Οι στίχοι τραγουδιών και ποιημάτων παίζουν κι αυτοί τον ρόλο τους, πάντα την κατάλληλη στιγμή.