Μια βόλτα μέχρι το περίπτερο

Βρέχει! Ακούω τον ήχο της μηχανής. Εκτυφλωτικά φώτα κατευθύνονται απειλητικά προς το μέρος μου. Θόρυβος ανυπόφορος. Το αμάξι συνεχίζει να έρχεται κατά πάνω μου. Κοκκαλώνω. Θέλω να τρέξω, αλλά τα πόδια μου παραμένουν ακίνητα. Κολλάνε στο τσιμέντο και μόνο τα μάτια μου μπορούν και αντιδρούν στη δυνατή λάμψη που πλησιάζει. Με πιάνει τρόμος, το φως με αγκαλιάζει και δεν κουνιέμαι...