Η απάρνηση

Μπορεί άραγε κάποιος να προβεί σε μία ενέργεια που πιστεύει ότι είναι μεγαλειώδης και να μη μαθευτεί ποτέ; Να τη διατηρήσει μυστική, ακόμη κι αν στερηθεί τον θαυμασμό των άλλων; Κι όταν κανείς ξεχνά το μυστικό του; Πώς αυτό μετασχηματίζεται και μέσα από ποιες μεταμφιέσεις φανερώνεται στη ζωή του ατόμου; Τι γίνεται όταν κάποιος απαρνείται την πραγματικότητα ενός γεγονότος; Ο Άρης έχοντας ως κύριους συνοδοιπόρους δύο γυναίκες, την Ελένη και την Έλλη, ακολουθεί με γοργό ρυθμό μία σειρά γεγονότων, βέβαιος ότι αυτά τον οδηγούν στο προσωπικό του εγχείρημα: να αναλάβει δημόσια την ευθύνη και τις συνέπειες μιας πράξης. Μιας πράξης που ποτέ δεν έκανε και είναι αυτό που θέλει να κρατήσει κρυφό από όλους. Όταν, όμως, αντιλαμβάνεται ότι το εγχείρημά του δεν καθίσταται δυνατό, τότε η αποτυχία αυτή τον οδηγεί σε μια σκληρή αυτοκριτική. Παραδόξως, οι ενοχές του δεν τον κάνουν να καταρρεύσει. Αντιθέτως, ανυψώνουν το ηθικό του ανάστημα. Ωστόσο, η εσωτερική του πτώση έχει ήδη ξεκινήσει και τίποτα δε φαίνεται να συγκρατεί την ανάδυση ενός άλλου μυστικού, αυτή τη φορά πραγματικά ανείπωτου, τόσο που και ο ίδιος δεν μπορεί να το αναγνωρίσει ως δικό του. Μια ιστορία για δύο μυστικά. Η αποκάλυψη του ενός καταλήγει στον θρίαμβο, ενώ του άλλου στον όλεθρο. Μια ιστορία που βλέπει την ενοχή να βοηθά και να συντάσσεται με Μια ιστορία που βλέπει την ενοχή να βοηθά και να συντάσσεται με τον άνθρωπο, ώστε να ξεχάσει μια μεγαλύτερη οδύνη. Αυτήν του αποχωρισμού.