Ορυχείο σωμάτων

...Σ' ερωτεύτηκα παράφορα το ίδιο και σε μίσησα. Χαρισματικός, αγαπησιάρης, γοητευτική αυταπάτη, φιλόσοφος, εγωπαθής, ασυνεπής, ονειροπαρμένος, τρυφερός, τρισάθλιος, ψεύτης, εραστής της σελήνης, καλλιτέχνης, των κρυφών ερώτων, γητευτής, πατέρας των παιδιών μου. Αχ αδελφέ μου αίμα από το αίμα μου. Αχ αδελφέ μου άκακε γίγαντα σε πέλαγος ασυνάρτητο, κολύμπησες στου φεγγαριού τις ακτίνες, ξαπόστασες, κουράστηκα αδελφέ μου. Με θρυμματισμένα τα φτερά σου γιγάντεψες το ηλιοβασίλεμα. Πισώπλατα σου την έφεραν. Είχες το λόγο της τιμής σου νόμο απαράβατο, συμβόλαιο ανδρείας και αξιοπρέπειας, τα βιβλία το Λουντέμη προσκεφάλι σου. Η χειρότερη βρισιά ήταν να σε πουν παλιάνθρωπο. Τούτο το καλοκαίρι το καρπούζι σάπιο, σάπια και η θάλασσα...