Οι φωνές της Πολυνίκης

«Άκου να δεις, δεν μ’ αρέσουν τα πολλά λόγια. Με βρήκες στην ανάγκη και σ’ ακολούθησα. Αύριο θα κάνουμε τη δουλειά και θα χαιρετηθούμε. Εντάξει; Και για να συνεννοούμαστε, με λένε Πολυνίκη». Η Πολυνίκη αφηγείται την πολυτάραχη ζωή της ή αφήνει κι άλλες φωνές να μιλήσουν για την ίδια. Οι συγκρούσεις με την οικογένειά της, η σκληρή αδελφή, η κακοπαθημένη μάνα, ο αμφιλεγόμενος πατέρας, ο προστάτης νονός της διαμορφώνουν τον χαρακτήρα της. Η νεαρή γυναίκα αφιερώνεται ολοκληρωτικά στην επαγγελματική της ανέλιξη, ενώ συγχρόνως ζει τον μεγάλο έρωτα της ζωής της. Και ενώ όλα μοιάζουν ιδανικά, η χρυσόσκονη σκορπίζει και χάνεται, ο καθρέφτης γίνεται χίλια κομμάτια και όλα γύρω της ανατρέπονται. Πίσω από την προσωπική της ιστορία αναφαίνονται τα ιστορικά γεγονότα: η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς, ο Εμφύλιος, η δύσκολη δεκαετία του ’50, η περίοδος της Xούντας, η Μεταπολίτευση, οι ραγδαίες κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές στην Ελλάδα. Η ηρωίδα βιώνει συνταρακτικές εξελίξεις και κάνει προσωπικές επιλογές που τη σημαδεύουν. Αδύναμο πιόνι, αποδέκτης άλλων φωνών και φύλακας ανομολόγητων μυστικών, σκοινοβατεί ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, στο συνειδητό και στο ασυνείδητο. Θα καταφέρει τελικά να ισορροπήσει; Να νικήσει τη μοίρα και να επιβληθεί σε ό,τι την καθορίζει προδιαγράφοντας την πορεία της;