Αιολική γη

Και μόνο την "Αιολική Γη" αν είχε γράψει ο Βενέζης, πάλι θα ήταν ένας από τους μεγάλους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών... Η λεπτότητα και η απλότητα αυτού του έργου είναι απαράμιλλες. Σχεδόν μπορεί κανείς να πει πως σ' αυτό το βιβλίο καθορίζεται το τι είναι ένα έργο τέχνης. (Καθηγ. Cedric Whitman, Harvard University, 1957) Η ατμόσφαιρα της "Αιολικής Γης" δεν είναι ούτε αισθηματική ούτε θρηνητική, παρ' όλη την τραγωδία που πρόκειται να ξεσπάσει αργότερα. Ανάμεσα στους εργατικούς και αγαθούς χωρικούς κινούνται οι απίθανες μορφές των κυνηγών,των ληστών και των κοντραμπατζήδων, που τα ηρωικά τους κατορθώματα παίρνουν κατά κάποιον τρόπο χαρακτήρα τελετουργικό - ολοκληρώνοντας μια γοητευτική εικόνα ζωής που ο πόλεμος την κατάστρεψε για πάντα. (The Times Literary Supplement, Λονδίνο 1950) Η "Αιολική Γη" είναι ένα παράξενο παραμύθι, γεμάτο ανήσυχη νοσταλγική ποίηση, που θα σας οδηγήσει σ' έναν κόσμο θαυμάτων, θα σας αφήσει μέσα σ αυτόν τον κόσμο χωρίς να μπορείτε ν' αντισταθείτε και θα σας κρατήσει εκεί όσο θελήσει ο αφηγητής. (S. Corley-Puit, The Tribune, Λονδίνο 1950)