Το δίκιο

«Αν δεν γνώριζα την ηλικία του συγγραφέα, θα έλεγα ότι αυτό το µυθιστόρηµα είναι γραµµένο από έναν άνθρωπο που έχει περάσει τη µισή ζωή του στα βουνά ως αντάρτης…» Γιάννης Κακουλίδης Κάθε που µετρούσε τα παιδιά του ο µπαρµπα-Γιώργης ο Μαυράκος τα έβρισκε οχτώ· έξι αγόρια, δυο κορίτσια. Μα ήρθαν κάποτε ο πόλεµος και η γερµανική κατοχή· ο αριθµός άλλαξε, η φαµελιά του φυλλορροούσε σαν τα πλατάνια στην καρδιά του χειµώνα. Πολλά άλλαξαν... Ο ένας γιος του, ο Μηνάς, σήκωσε παντιέρα κι έβαλε στόχο να πάρει εκδίκηση για τους αδικοχαµένους αδερφούς του. Μάνιασε ο γέρος και τον έδιωξε από το σπίτι. Κι ύστερα… ∆ίνη ο πόλεµος, λαίλαπα η ζωή, που τον παρέσυρε στο διάβα της. Ο Μηνάς βγήκε στο βουνό κι έγινε αντάρτης µε τον ΕΛΑΣ. Η καρδιά του στην πόλη, έξω από το σπίτι της Κρινιώς, να παραφυλάει µήπως και τη δει. Μα ο ίδιος στεκότανε µακριά, πολύ µακριά, ώστε να µην κινδυνεύει από τον ∆ιονύση, τον ορκισµένο εχθρό του και αδερφό της…