Θαμμένα λόγια

Απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ, πάντα κατέστρεφα τις ευκαιρίες που μου δίνονταν. Δεν ξέρω ακόμα αν έφταιγα εγώ γι’ αυτό ή ήμουν θύμα των περιστάσεων. Ίσως, αν μπορέσω να διηγηθώ κάποτε ολόκληρη την ιστορία μου, να μπορέσω να καταλάβω τι έφταιξε. Βέβαια, θα είναι πλέον αργά. Ελάχιστα πριν από το πολύ αργά. Οι ευκαιρίες έφυγαν και δεν άφησαν τίποτα πίσω. Ίσως όμως αυτή να είναι η πραγματική ευκαιρία μου. Να γίνω ηρωίδα. Με την εξιστόρησή μου να καταφέρω να συγκινήσω ανθρώπους που δεν ξέρω. Να εκδικηθώ ανθρώπους που ξέρω. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να πω τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Να αλλάξω τόσο ανεπαίσθητα τοποθεσίες και ονόματα, που να μην αφήσω καμία αμφιβολία ως προς αυτό για το οποίο μιλάω κι εκείνους στους οποίους αναφέρομαι. Μια αληθινή ιστορία εγκλήματος, ένας άνισος αγώνας επιβίωσης πίσω από κλειστές πόρτες Κάποιες ιστορίες είναι δύσκολο να ειπωθούν. Μέχρι να γίνει η αρχή…