Στη χαραγή του πεπρωμένου

Στο σταυροδρόμι της μοίρας κοντοστάθηκε η σκέψη σου, εκεί που μια ανώτερη δύναμη σε άφησε ανορμήνευτα να διαβάσεις τα ανεξήγητα σημάδια της, αυτά που στη συνέχεια έγιναν επιλογές σου και χάραξαν το προσωπικό σου στρατί. Αναπόφευκτα, όμως, ήρθε η στιγμή της ωρίμανσης και γροίκησες μια φωνή από το απώτερο μέλλον να σου εκμυστηρεύεται πως δεν λάθεψες και πως δεν μπορούσες να προνοήσεις τη χαραγή του πεπρωμένου σου. Σαν τυφλός ραβδοσκόπος ιχνηλάτησες το μονοπάτι του φευγιού σου και το σημειωματάριο του ημεροδείκτη σου δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα κομπολόι των ημερών σου, τα γραφόμενά του δε της ζωής σου ένα μονόπρακτο επεισόδιο, που παίχτηκε μέσα στην αιωνιότητα.